De eerste dag? Zand erover!

Tijd is toch speciaal. Op het ene moment heb je het, het ander is het weg. Zo ook onze eerste dag. Zolang naar uitgekeken, voorbereid, aangekondigd, .. Het wordt haast mythisch want die dag leek steeds zover weg. En dan was het daar, plots - het eerste fotoverslag! 

De eerste dag begon volgens het programmaboekje pas om 14u, met de eerste 'Walk By My Side' van Christian Bakalov, maar vraag het aan festivalcoördinator Evy en technisch verantwoordelijke Maarten en die begon al veel, veel vroeger! 

De opbouw van het meeting point, sportstrand en dansbad, ... Misschien was er tijdens de voormiddag wel het meeste lijven in beweging om dat nog allemaal in orde te krijgen! Maar het is gelukt! En we zagen al heel wat moois passeren.

Om 17u was het officieel, burgemeester Bart Tommelein en schepen Bart Plasschaert verklaarden het festival officieel geopend onderaan een gesluierd Leopold II beeld. De 8e editie viel samen met Congo Independence Day en dat hebben we als festival helemaal omarmd. Op de #SOKL zagen we De Knoop in beweging, een performance die ons activisme in vraag durft te stellen. 

De eerste performance op het zand was voor Jolie Ngemi. Zij liet ons kennismaken met 'nkisi', noem het spirituele krachten, hekserij of medicijn, maar wat we zagen was enorm krachtig. We hoorden iemand in het publiek zeggen achteraf "Dat is nu typisch DANSAND!" en reken maar van yes dat we het als een compliment zien!

Tijdens DANSAND! blijf je zelf ook in beweging, want dan was het al meteen tijd voor Gaëtan Rusquet en kon je ook nog The Syncopators beleven. Deze ietwat vreemde wezens konden zeker rekenen op heel wat bekijks. Want ons festival duikt soms gewoon op, in your face en onverwacht. En dat vinden wij dan weer typisch DANSAND!. Bij Rusquet's 'En reconnaissance' reisden we mee naar een landschap van schuimkussens en rook in een oud openluchtzwembad. Hier hebben we (de schrijver van dit artikel spreekt voor zichzelf en is niet altijd representatief voor de organisatie) het narratief losgelaten en genoten van de trip die ons werd aangeboden.

Wie even van de drukte wou ontsnappen kon terecht in Thermae Palace, niet voor een kamer met zicht op zee (alhoewel dat natuurlijk ook goed klinkt), maar voor 'The Unreliable Archives' van Rona Kennedy. Een archief/audio-installatie-performance over de onbetrouwbaarheid van (collectieve) herinneringen. Ook dit gehele verslag zou passen in dit archief, aangezien we volledig bevooroordeeld spreken over ons mooie festival. Maar zo herinneren we het ons gewoon...

Op het Sportstrand opnieuw een andere vibe: de first date van Trixie Whitley en Kayla Farrish. Weer iets dat we typisch DANSAND! durven noemen. De first date goes way back naar de eerste editie. Het idee van een danser samen te zetten met een muzikant, zonder specifieke opdracht, maar wel een wens om iets samen te doen. Trixie en Kayla hebben elkaar duidelijk gevonden op het zand. Naast een strak windje blies de performance van deze twee talenten ons omver. Beiden een krak in wat ze doen, maar met het lef om elkaars forte over te nemen. Trixie can dance. Kayla does (spoken) word. 

Aan het meeting point was het eigenlijk de hele avond gezellig vertoeven. De muzikale afsluiter van de avond was Kunde - een gegarandeerd recept eigenlijk voor een feestje. DANSAND! hoeft niet naar dans en beweging te kijken zijn, je mag gerust zelf ook de beentjes losslaan en laat ons zeggen dat dit zeker het geval was. Het begon licht te regenen tijdens de set, maar dat zorgde precies alleen maar voor meer sfeer! 

Helaas werd de avond tijdens de set van DJ Wait & See vervroegd tot einde gebracht door een kleine stroompanne, maar toen was het eigenlijk al zaterdag.. Dus de dag was in principe gedaan. Voldaan, tevreden en met enorm veel goesting in dag 2 ging ons team de nacht in. 

Nieuwe dag - nieuwe Birdwatching 4x4 tours! Er staat natuurlijk nog veel meer op het programma - maar daar hebben we nog geen beelden van..

 

Met dank aan Tine Declerck voor de foto's!

Vandaag op het programma