As the sand in the hourglass... dag 3 van DANSAND!

En dat was dat.. Plots was het zondagochtend en begonnen we aan de laatste dag van dit fantastische festival DANSAND! De 8e editie intussen, ooit begonnen in 2008 door Katleen Van Langendonck - waarvoor grote dank!

We hebben de zon in zondag gevoeld! Een blauwe hemel met een warm zonnetje, ja - het is juli in Oostende! Warm maar met een strakke bries. Het ging een goede dag worden!

Onze zondag begon met 'Troisième Nature' van Demestri & Lefeuvre. Wat begon als een klompje op het strand evolueerde tot twee mensen, strompelend op het strand. Als dat niet de perfecte metafoor was voor onze vele collega's die al een hele week lang DANSAND! in goede banen leiden - dan weten we het ook niet meer. 

Aan het meeting point veel bedrijvigheid. Geblinddoekte wandelaars bij Christian Bakalov, de spiegelkar van Benjamin Vandewalle op de dijk, de #sokl vol met AP Hogeschool dansstudenten. Als toevallige passant was er veel te bekijken. Geheel terecht bleef dan ook menig nieuwsgierige plakken. Waarom niet ook? Het is zondag.. waar moet een mens naartoe? Mariakerke? Nee, the place to be was de Drie Gapers dit weekend!

Vandaag stond ook workspacebrussels centraal. Met hen cureerden we drie momenten met vier choreografen. Net naast het Sportstrand vond je het nomadische project I HAVE LIVED EVERYWHERE BUT HERE. Zij beweegden zich traag voort richting Drie Gapers met een stuk dansvloer. 

In het Dansbad presenteerden we twee 'short pieces', work in progress van Nathan Felix-Rivot en Stanley Ollivier. Wel, we zeggen short pieces en work in progress, maar deze stukken van de twee jonge choreografen zat al in een gevorderd stadium. We zagen een keisterke maar toch kwetsbare solo van Nathan, Stanley bracht een energiek fysiek stuk met een dansant trio. Twee heel verschillende stukken waarvan we hopelijk in de toekomst meer mogen zien! 

Op het Sportstrand nodigde Maria Ferreira Silva je uit om een koptelefoon op te zetten en mee te doen aan de traagheid der dingen. In deze drie uur durende performance verkende Maria de plasticiteit van het lichaam. Na een korte zandstraling - chapeau voor Maria want het opzwepende zand door de wind zorgde ongetwijfeld voor een extra challenge - besloten we verder te trekken om nog eens Joël Rabesolo en Soa Ratsifandrihana te zien. 

Want Joël en Soa.. they got a good thing going on. We hoorden dat er zaadjes geplant zijn om later nog iets samen te doen met deze ontmoeting. We hopen oprecht dat hier nog iets van komt. Maar nu moet Soa op pad, zij toert met Rosas - dus na het Dansbad volgen de grote (echte) podia. 

Ons dansluik werd afgesloten door Femke Gyselinck en Platform-K. Zij brachten een strandversie van 'Change of Plans'. Opnieuw, groot respect om de elementen te trotseren. Na een droge windstille hittegolf begin deze week, was het zondag toch ietwat frisser en stond er een stevige noordwestenzuidoost wind.

Oscar Stalpaert, Zanne Boon en Femke Gyselinck dansten op de tonen van Adia Vanheerentals en Hendrik Lasure. Enigszins ontroerd door de performance maar ook wetende dat het festival met de laatste danspas, de laatste noot ook gedaan was hakte er bij yours truly wel in. 

Gelukkig kon SUWI soelaas bieden - het trio had de niet gemakkelijke taak om ons publiek een laatste live performance te gunnen. Aan de bar was het een treffen van artiesten, publiek en crew. Een gezellige ontmoeting, die met de dj-set toch nog uitmondde in een dansfeestje. Maar mooie liedjes duren niet lang.. Ook aan dit feestje moest een einde komen. 

En dan was het maandag. Tijd om af te bouwen. Tijd om afscheid te nemen. Maar we zien elkaar terug in 2025! Grote dank aan Tine Declerck voor de prachtige foto's in dit verslag!

DANSAND! 2023 .. out!