ANGRYBODIES: Een interview met Guus Diepenmaat en Anouk Friedli
ANGRYBODIES is op 31 januari samen met SPOOK en THE LOW LIFE te zien tijdens Turnzaal Sessie XL in Brugge. Tijd voor een interview met de drijvende kracht achter ANGRYBODIES: Guus Diepenmaat & Anouk Friedli.
Wie zijn ANGRYBODIES en hoe is het project ontstaan?
Guus: "ANGRYBODIES is Anouk Friedli, Anne van de Star en ik, Guus Diepenmaat. We werken ook samen als theatercollectief VZW For Real, maar nu wilden we iets doen met onze woede, iets dat buiten de theaterzaal kan en op lange termijn blijft doorwerken. Anouk en ik schrijven teksten over thema's die ons raken en Anne voegt beats toe. Zo ontstond onze eerste set van 25 minuten, die we nu verder willen uitbreiden.”
Wat waren de belangrijkste invloeden of gebeurtenissen die jullie hebben geïnspireerd om dit project te starten?
Guus: "Onze inspiratie komt van schrijvers als Audre Lorde, Valerie Solanas, Mark Fisher en Marian Donner. Het is niet één specifieke gebeurtenis, maar eerder een ophoping van alles wat er gebeurt."
Anouk: "Ja, ik denk dat het eerder een soort ophoping is van alles wat we zien en ervaren."
Guus: "En we hadden ook het gevoel dat we iets wilden doen met onze woede, niet in apathie of verdriet blijven hangen, maar die woede net meer ruimte geven."
Jullie video met de boodschap ‘frustrated man in politics, take some fucking therapy, angry woman in therapy, engage yourself in politics’ ging viral. Waarom raakt deze boodschap zoveel mensen, en is het vandaag relevanter dan ooit?
Anouk: “Ik denk dat het voor veel mensen herkenbaar is. We leven in een wereld waarin autoritaire figuren veel macht hebben, en die zouden zelf misschien baat hebben bij therapie. Vrouwen wordt vaak aangeraden om hun problemen intern op te lossen, terwijl wij juist willen dat mensen zich meer uitspreken. Er is ook een trend van terugtrekken naar zelfzorg, zoals therapie of yoga, terwijl het misschien belangrijker is om onze energie naar buiten te richten en onze stem te laten horen.”
Guus: "Tijdens de opnames kregen we meteen veel reacties: toeteren en mensen die dingen roepen. Het was grappig om te zien hoeveel reactie er direct kwam."
Woede en sociale media – is het een kracht of juist destructief?
Guus: “Woede online heeft vaak niet het constructieve effect dat wij zoeken. Kunst biedt een platform voor woede dat mensen raakt, zonder te vervallen in haat. We willen mensen inspireren, niet oproepen tot haat tegen anderen.”
Anouk: “Er is een groot verschil tussen artistiek woede uiten en simpelweg haat verspreiden. Met ANGRYBODIES willen we een stem geven aan iedereen die zich niet gehoord voelt, maar we blijven ver weg van haatzaaierij. Het draait om bewustwording, niet om vernietigen.”
Hoe versterkt muziek de boodschap van ANGRYBODIES?
Anouk: “Hoewel we het woord ‘punk’ gebruiken, is onze muziekstijl niet echt punk. We zijn geïnspireerd door de directe, rauwe energie van punk, vooral in de korte nummers en de politieke boodschap. De beats die Anne maakt zijn elektronisch, meer in de richting van techno, maar het rauwe en eerlijke gevoel van punk is zeker terug te vinden.”
Welke thema’s liggen het dichtst bij jullie hart en hoe beslissen jullie wat op het podium komt?
Guus: “Alles komt voort uit de problematiek van het kapitalisme. We geloven dat veel maatschappelijke issues daaruit voortkomen en dat alles met elkaar verbonden is. Wat we brengen, kiezen we op basis van waar we op dat moment zin in hebben om over te schrijven.”
Anouk: “Het is vaak een mix van persoonlijke en maatschappelijke frustraties. We willen geen moraliserende boodschap geven, maar vanuit onze eigen ervaring en positie kwaadheid uiten over grotere thema’s.”
Wat betekent het voor jou om je eigen woede op het podium te laten zien?
Anouk: “Het is super bevrijdend en leuk om te doen. Ik denk niet dat ik ooit eerder mijn stem op zo’n volume heb gebruikt. Als vrouw wordt vaak van je verwacht dat je rustig en genuanceerd bent, maar nu kan ik die kracht en het volume gebruiken om positieve energie uit te dragen in plaats van mensen te kwetsen. Dat voelt echt bevrijdend.”
Wat hopen jullie dat mensen meenemen na het zien van ANGRYBODIES?
Guus: "Ik hoop, misschien is het naïef, maar dat mensen zich gesterkt voelen om hun stem te laten horen. Vooral als ze zien dat twee vrouwen heel hard schreeuwen over waarom ze boos zijn, dat dat hen misschien aanspoort om dat zelf ook te doen."
Anouk: "Ik vind het moeilijk om te zeggen, maar ik zou het leuk vinden als ze bijvoorbeeld naar huis lopen en hard een lied zingen op straat."
Hoe ziet een ideale wereld eruit als woede niet onderdrukt zou worden?
Guus: “Ik denk dat mensen minder gefrustreerd zouden zijn als ze hun woede op een gezonde manier konden uiten. Woede komt vaak voort uit machteloosheid, en als er echt geluisterd zou worden naar die emoties, zou er minder onderdrukking zijn.”
Anouk: “Een wereld waarin iedereen echt wordt gehoord en niet genegeerd. Woede ontstaat vaak als mensen het gevoel hebben dat ze niets kunnen veranderen. Door naar elkaar te luisteren, kan die machteloosheid verdwijnen.”
Hoe omschrijven jullie ANGRYBODIES in één woord?
Guus: “Een concertperformance – we zijn geen traditionele band, maar het muzikale en theatrale element brengen we samen tot iets nieuws.”
Wat zijn de toekomstplannen voor ANGRYBODIES?
Anouk: “Een Europese tour! Mijn droom is om met de trein door Europa te gaan.”
Guus: “Het liefst wereldwijd, al is dat misschien lastig met de trein.”
Is er nog iets dat jullie willen toevoegen?
Anouk: “Er zit ook humor in ons werk.”
Guus: We zijn van oorsprong theatermakers, en dat zie je terug in hoe we onze woede brengen – soms serieus, soms ironisch. We willen mensen laten lachen én nadenken.”