UITVERKOCHT
OUTDOOR PREMIERE
Een ‘danse macabre’ voor de 21e eeuw
‘Dances of Death’ is een fysiek intense voorstelling met zeven dansers en één zangeres. Ze ondernemen een ‘tijdreis’ doorheen verschillende associaties met dodendansen uit lang vervlogen en meer recente geschiedenis. Verder bouwend uit de as van het verleden, dansen ze, ademen ze, huilen ze, lachen ze, zingen ze, in een cyclus tussen leven en dood.
Op het strand van Oostende evolueert de choreografie in verschillende fases, vertrekkend dichtbij de dijk en eindigend in het water. De performers en het publiek vormen een dodenstoet die ontaardt in een buitenzinnige cirkeldans.
Het dansmateriaal is gebaseerd op drie korte 16mm-video's die choreograaf Michiel Vandevelde van zijn moeder erfde. Haar dans bestaat uit bewegingen met invloeden uit sociale, folkloristische en moderne Europese dansen.
In de 21ste eeuw is de notie van 'de dood' opnieuw sterk aanwezig, nieuwe ongeneeslijke ziekten achtervolgen ons, het aantal zelfdodingen neemt jaarlijks toe, klimaatverandering roept beelden op van een naderende apocalyps.
Hoe kunnen we omgaan met de idee van de dood? In Dances of Death wordt het fysieke potentieel van dans voorgesteld als uitgangsweg. Hoe zou een dans van de dood vandaag worden gedanst?
Vandevelde heeft het talent om gedegen research te verwerken tot toegankelijke dans die, met een vleugje theater, zowel het hart als het verstand beroert. ⋆⋆⋆⋆⋆
ENG
Dances of Death is a physically intense performance with seven dancers and one singer. They undertake a 'journey through time' through various associations with dances of death from the past and more recent history. Building on the ashes of the past, they dance, breathe, cry, laugh, sing, in a cycle between life and death.
On the beach of Ostend, the choreography evolves in different phases, ending in the water. The performers and the audience form a funeral procession that degenerates into an outlandish circle dance.
The dance is based on three short 16mm films that choreographer Michiel Vandevelde inherited from his mother. Her dance consists of movements with influences from social, folkloric and modern European dances.
In the 21st century, the notion of 'death' is once again strongly present, new incurable diseases haunt us, the number of suicides increases every year, climate change evokes images of an impending apocalypse.
How can we deal with the idea of death? In Dances of Death, the physical potential of dance is proposed as a way out. How would a dance of death be danced today?