The Milk Factory ontstond bij gitarist Edmund Lauret en pianist Thijs Troch, vertegenwoordigers van de avontuurlijke Gentse jazzscene die momenteel furore maakt. Maar kijk naar de volledige band en je stelt vast dat de muzikanten samen een enorme voetafdruk nalaten in de Belgische jazz, met o.m. Nordmann, Don Kapot, Steiger, mòs ensemble, Kabas, Keenroh en veel, veel meer. Je bent in goede handen.
Van meet af aan werden een paar dingen scherpgesteld: The Milk Factory zou geen stilistisch allegaartje zonder focus worden, geen overmoedig geroep laten horen. Ze wilden naar de essentie gaan: memorabele melodieën, hechte interactie, consistente sferen en songs. Op zijn releases blinkt het sextet uit in ingetogen vervoering en bedwelmende melancholie. Eerste langspeler Aula (2020, W.E.R.F. Records) werd lovend onthaald door pers en publiek, dat in de subtiele mijmermuziek zonder poeha of opzichtige truken echte muzikale kortverhalen kon ontdekken.
Nu heeft de band het plan opgevat om een project met zang te doen. Bandleden Kobe Boon en Viktor Perdieus studeerden een jaar in Göteborg en maakten er kennis met Zweedse vocaliste Hannah Tolf. Zij wordt toegevoegd aan de line-up. Tolf zingt, componeert en improviseert op het raakvlak tussen akoestische en elektronische muziek, tussen pop en jazz, het bekende en het onverwachte. Daarmee is ze nu al een intrigerende toevoeging aan de band, die zijn geliefde schemerzones een nieuwe invulling kan geven met die combinatie van dromerigheid, intimiteit en openheid.
“Melancholie in warmbloedige melodielijnen versmolten met flarden tegendraads immer vol avontuur en sprankeling. .. Composities die vanuit de vrijheid van jazz gevormd zich door vooral de fluit dan weer akoestische gitaar net zo gemakkelijk richting de folk duwen.” - Written In Music
