Muziek als abstracte kunst
Voor wie tijdens de afgelopen editie van AMOK een duikje heeft genomen in het Brugse Guilini zwembad of tijdens Krikrak kinderen zag dansen rond het Concertgebouw of de Stadsschouwburg, is de Brusselse componiste Pak Yan Lau geen onbekende.
Pak Yan Lau vond bondgenoten in Audrey Lauro (altsax) en Yuko Oshima (drums/sampler) voor een impro project in 2013. Nu, tien jaar later, komt hun derde album uit.
Van ambient tot free jazz, ze zoeken hun eigen geluid, waar elke persoonlijkheid zijn eigen stem kan ontwikkelen, wat geen afbreuk doet aan de eenheid van het trio. Reden genoeg voor ons om ze uit te nodigen aan zee.
In de liner notes van dit album vinden we de woorden van Guy Peters: “Audrey Lauro, Yuko Oshima en Pak Yan Lau zijn uitstekende luisteraars. Geduldig, aandachtig en ruimdenkend. Neem de tijd om naar dit album te luisteren, hun derde sinds hun eerste optredens als trio bijna tien jaar geleden, en je hoort een trio dat opmerkelijk goed op elkaar is ingespeeld. Je ziet het aan de manier waarop ze ideeën van elkaar oppikken, zichzelf toestaan even een stapje terug te doen en hun reacties bekijken als een van hen precies dat doet. Sommige nummers presenteren zich als bijna ononderbroken stromen van geluid, maar zelfs dan is er een onuitgesproken overeenstemming, een wederzijdse taal die wordt afgesproken.”
Laatste woord aan Peters: “het is allemaal geworteld in luisteren, het vermogen om te ontvangen, te identificeren en hun reacties en ideeën aan de mix toe te voegen. En het mooiste van alles? Zelfs voor een niet-deelnemende luisteraar is het iets om te ontdekken en proberen te begrijpen. De beloning is royaal.”
Het nieuwe album