Vergelijking, overdracht en rivaliteit
Fampitaha, fampita, fampitàna betekent vergelijking, overdracht en rivaliteit in het Malagassisch. Op het podium dagen vier lichamen elkaar uit, kiezen ze voor elkaar en zuiveren ze zich van de lagen geweld die hen hebben gevormd.
Dit is het tweede hoofdstuk van een tweeluik dat begon met de radiocreatie Rouge Cratère. Choreografe Soa Ratsifandrihana zoekt naar een woordenschat tussen lichamen en geschiedenis om te begrijpen wat hen bindt en wat hen uniek maakt. Soa werkt samen met gitarist Joël Rabesolo en performers Audrey Merilus en Stanley Ollivier om een nieuwe vorm van anders-zijn te creëren, waarin de lichamen hun stilzwijgen doorbreken en de mogelijkheid tot taal vinden.
Fampitaha, fampita, fampitàna verschijnt als een herontdekte dialooglijn tussen de kinderen van de diaspora en hun plaatsen van oorsprong. Het is een meervoudig verhaal waarin de versplintering van deze ervaringen net zo goed resoneert als hun herovering.
Voor onze ogen wordt het verhaal geschreven van lichamen die hun eilanden uit zichzelf nooit zouden hebben verlaten en die samen een tegenwicht vormen tegen ballingschap.
"Terwijl Rabesolo moeiteloos tussen alle mogelijke genres navigeert op gitaar en drums, schudden ze samen met de laatste beperkende kledinglagen (daaronder dragen ze simpele sportoutfits) hun westerse dansopvoeding af. We zien virtuoze Afrikaanse en Caraïbische moves, hiphop, en vooral een heel intuïtieve manier van bewegen, waarbij de drie elkaar aanmoedigen, spiegelen en inspireren." - e-tcetera
Review
Credits
