One two

One, two - Christian Bakalov

Praktisch

DECEMBER DANCE

Het kan eng zijn om in een duisternis te worden ondergedompeld - die bewoond wordt door vermoede maar ongeziene en onvoorspelbare gevaren. Duisternis kan echter ook rustgevend zijn, omdat het een volledige onderbreking biedt van visuele stimulatie. Dit scherpt de zintuigen horen en voelen aan, en je kunt een andere en diepere verbinding voelen met je omgeving.

One Two is een voorstelling die beide emoties verkent. Als een van de deelnemers betreed je een volledig verduisterde ruimte waarin vijf dansers met jou en met elkaar interageren. Het dragen van nachtzichtkijkers betekent dat je de performers kunt zien, ze kunt bespieden, dichterbij kunt kruipen - of juist van ze weg kunt bewegen.

De dansers oefenen holotropische ademhaling gedurende de hele voorstelling, wat hen in een veranderde bewustzijnstoestand brengt. In deze gerichte trance voeren ze een choreografie uit die alle stadia van menselijke verbondenheid samenvoegt: de zoektocht naar verbinding, de strijd om macht, verleiding en aantrekkingskracht, vermoeidheid van elkaar, het onvermijdelijke einde en de collectieve heropleving. Als een soort prehistorische versie van cinema heeft dit ritueel niet meer nodig dan rook, ritme en geluid - en slechts een beetje licht aan het einde.

Data 

  • vrijdag 08.12 om 18u
  • zaterdag 09.12 om 14.30u, 18.30u en 22.30u
  • zondag 10.12 om 14.30u en 19u

 

Praktisch

Deze performance is in het donker, met nachtzichtcamera's die ook opnemen.

ENG

It can be frightening to be plunged into a darkness inhabited by suspected but unseen and unpredictable dangers. Darkness, however, can also be calming, as it offers a complete break from visual stimulation. This heightens the senses of hearing and touch, and you can feel a different and deeper connection with your surroundings. One Two is an immersive performance that explores both these emotions. As one of the participants, you enter a totally darkened space in which five dancers interact with you and each other. Wearing night vision goggles means you can see the performers, spy on them, crawl closer to them—or move away from them. The dancers practice holotropic breathing throughout, putting them into an altered state of consciousness. In this focused trance, they perform a choreography that coalesces all stages of human togetherness: the search for connection, the struggle for power, seduction and attraction, weariness of one another, the inevitable end, and the collective resurgence. Like some prehistoric version of cinema, this ritual needs no more than smoke, rhythm and sound—and just a little light at the end. 

P.S.. Please note this performance will be in the dark, with night vision cameras for viewing that will also be recording.