Beurette: Een Poëtische Verkenning van Identiteit, Geschiedenis en Toegankelijkheid
Dounia Mahammed en muzikant Alan Van Rompuy keren terug na hun interdisciplinaire werk Gnaboretni, waarmee ze de Groenplaats nieuw leven inbliezen. Deze keer werken ze aan Beurette, een voorstelling die haar oorsprong vindt in Dounia's eigen levensverhalen. Hun ambitie is om een voorstelling te creëren die zich inzet voor inclusiviteit en toegankelijkheid, geïnspireerd door de principes van een Relaxed Performance.
Uit een intiem schrijfproces ontstaat een poëtisch, muzikaal en visueel landschap, dat zich richt op het thema van de huid en het onderhuidse. Beurette verkent de gelaagdheid van innerlijke en uiterlijke werelden en onthult wat onzichtbaar of onuitgesproken blijft. Het is een voorstelling die de ruimte biedt voor introspectieve reflectie en emotionele herkenning.
Met ritmische en opgewekte tekstflarden neemt Dounia het publiek mee door haar eigen, vaak woelige gedachten. Ze reflecteert op haar ervaringen als mixed-race vrouw in België en blikt terug op haar jeugd, waarin vervreemding en identiteitsvragen centraal stonden. Dit wordt afgewisseld met fragmenten uit gesprekken met haar Algerijnse grootmoeder over het koloniale verleden en de onafhankelijkheidsstrijd in Algerije.
De titel Beurette heeft een dubbele lading. In het Frans is "beur" een informele, soms pejoratieve term voor in Europa geboren mensen van Maghrebijnse afkomst. "Beurette" verwijst naar de vrouwelijke variant, maar is in de loop der tijd belast geraakt met racistische en seksistische connotaties. De keuze voor deze titel is een reflectie op identiteitsvorming en hoe negatieve stereotypes omgebogen kunnen worden tot iets eigens.
