Quan Bui Ngoc

Als kind begint Quan Bui Ngoc zijn dansopleiding aan de Nationale School van Vietnam. In 1996 gaat hij bij het Ballet van de Opera van Hanoi. In 1997 nodigt Bernadette Tripier hem uit om naar Frankrijk te komen.

In 2002 werkt hij samen met Alain Platel in Wolf. De samenwerking wordt verdergezet en hij danst in vsprs (2006), pitié! (2008), Out of Context-for Pina (2010) en C(H)OEURS (2012). Hij werkt als assistent choreograaf met Alain Platel voor nicht schlafen (2016) en Requiem pour L. (2018). Hij doet mee aan Bolero van Lisi Estaras (2009) en creëert mee I know a place (2009) voor de dansschool van Istres. Samen met Juliana Neves en Samuel Lefeuvre maakt hij de voorstelling Jump or Fall (november 2009). In 2011 gaat hij bij het Australische gezelschap AUSTRALIAN DANCE THEATRE voor de tournee van Be Your Self. Hij is één van de oprichters van 3art3, danscompagnie uit Zürich, waar hij met Daniel Hellmann K. en Untold creëerde.

Samen met Alain Platel en Lisi Estaras brengt hij 300 stadsbewoners van alle leeftijden en achtergronden samen in een ongeziene uitvoering van Le Sacre du Printemps eerst in Gent (2018), daarna ook in Valladolid (2019). 

Hij maakt creaties met andere dansers, deed een choreografie met 200 kinderen voor de oorlogsherdenking in Ieper, maakte de voorstelling Parallell Lines – een stuk met gevangenen in Brugge, en was choreograaf/regisseur voor The Roof – een stuk voor de Ho Chi Minh Opera in Vietnam (2015). Quan geeft regelmatig les en workshops in Europa en is coach bij andere dansers en gezelschappen.

Tegenwoordig vinden we hem aan de zijde van granvat voor oa. Come On Feet (wat bijzonder goed ontvangen werd tijdens AMOK 2020) en nu voor een nog niet nader gedefinieerd project die we op DANSAND! 2021 brengen.