Textuur en kleur in muziek

ESINAM is een ontluikende artieste uit Brussel. In een intuïtieve mix van verschillende stijlen, invloeden en genres schept ze soundscapes die je meenemen naar een andere wereld. Elektronisch, jazz, hiphop en afro vinden allemaal naast elkaar een plekje in haar oeuvre waardoor er erg herkenbare en verfrissende unieke stijl ontstaat.

Tijdens AMOK cureert ze een avond waarvoor ze - naast een eigen set - Makaya McCraven en Le Motel & Antoine De Schuyter naar Brugge brengt. Op die manier zet ze een festival totaalervaring van muziek, beeld en performance uit waarin diezelfde persoonlijke toetsen terugkeren in verrassende vormen. Een interview kon dus niet op zich laten wachten!

Je kreeg dit jaar carte blanche om een avond tijdens AMOK samen te stellen. In je programma omschrijving vermeld je al dat je een geheelervaring wil maken waarbij de verschillende elementen van je persoonlijke universum worden samengebracht, maar hoe ben je precies begonnen aan het programma?

Ik ben vooral begonnen vanuit de ervaring, wat horen en zien mensen als ze naar het festival komen? Iedere act heeft natuurlijk zijn eigen kleur, gevoel en mood, maar ik moest ook nadenken over de link tussen hen. Een link die ik eigenlijk erg intuïtief aanvoelde. Daarnaast vind ik de artiesten die ik heb uitgenodigd ook gewoon geweldig die ik wil voorstellen of delen met publiek. Niet per se in de rol van een mentor, maar als een jonge artiest die haar visie kan overbrengen.

Op die manier, hoop ik ook verschillende publieken te kunnen aantrekken zodat je komt voor het een, maar misschien blijft voor het ander en misschien kan ik op die manier verschillende groepen samenbrengen op het festival. Ik weet ook niet welk publiek er aangetrokken wordt in Brugge dus dat maakt het ook erg spannend om te zien hoe er misschien mensen uit Brussel zullen mixen met mensen uit Brugge en Gent.

Gingen er lastige keuzes of onvoorziene moeilijkheden gepaard met de curatie?

Eigenlijk op zich niet, ik had toen ik eraan begon een lang verlanglijstje met namen en artiesten die ik graag had gezien en dan moet je op basis daarvan kijken wat binnen de mate van het mogelijke ligt (lacht). Hoe zit het met het bijvoorbeeld met budget en beschikbaarheid of de Covid-situatie? Maar, ik had geluk! Zo was Makaya McCraven gelukkig beschikbaar. Ik had natuurlijk nog andere dromen zoals Lianne La Havas, maar het moet natuurlijk realistisch en binnen de mate van het mogelijke blijven.

Ondanks die beperkingen, heb ik echter wel een geweldig mooi programma kunnen

samenstellen!

Een programma waar je zelf ook deel van bent, wat kunnen we verwachten van je optreden?

Het is altijd moeilijk om jezelf te omschrijven natuurlijk, maar ik speel met de band. We zijn de eerste naam, dus ik mag de ambiance zetten voor de rest van de avond. Je kan zeker een feestje van mij verwachten met een goede stemming en veel dynamiek. Normaal gezien mag er tegen dan gedanst worden. Het gaat er om op te staan en je te laten meeslepen door de muziek.

Hoe zou je je eigen stijl eigenlijk omschrijven?

Zeker op het laatste album zou ik zeggen dat ieder nummer een eigen stijl heeft. Ik probeer m’n palet wijd open te houden.

Dus wanneer ik muziek maak, denk ik niet echt na over wat ik moet doen, ik volg mijn gevoel en dan zie ik wel wat het resultaat precies is. Intuïtie is eigenlijk op die manier een deel van mijn muzikale identiteit. 

Daarom kan ik zelf ook niet echt mijn stijl vastpinnen. Het verandert.

Je muziek wordt ook vaak als soundscape bestempeld, wat houdt die term voor jou in?

Muziek is erg zintuiglijk en in mijn geval wil dat zeggen dat als ik muziek luister, ik mijn

ogen kan sluiten en mij een voorstelling kan maken van de muziek of kleuren en beelden kan verbinden aan die muziek.

De ene sound doet al meer dan de andere maar als dat gebeurt, vervoert het je als het

ware. Je reist een beetje als je naar muziek luistert door een landschap. Dat gevoel wil ik ook overbrengen op het publiek natuurlijk en dat is wat een soundscape, voor mij toch, inhoudt.

Dat keert ook wat terug in de programmatie, de artiesten hebben dat gevoel, die vervoering gemeen en slagen er allemaal in om dat soort soundscapes te scheppen. Zowel Makaya met zijn jazzy ritmes en progressieve geluid als Le Motel met zijn vette beats. Die laatste

brengt trouwens ook nog eens Antoine De Schuyter, een VJ mee waardoor de soundscape letterlijk zal vertaald worden.

De piano was je eerste instrument, toen volgden Afrikaanse percussieinstrumenten

en dan stapte je plots over op de dwarsfluit, wat deed je naar dit instrument grijpen?

Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom ik plots van gedachte veranderde. Ik had eigenlijk eerst een dwarsfluit geleend om eens te proberen en het beviel mij echt.

Het instrument was eigenlijk ook perfect tijdens het reizen en sindsdien ben ik er niet meer mee gestopt. 

Maar je kan ook gewoon erg veel verschillende dingen doen met de dwarsfluit, het geeft textuur en kleur aan je muziek. Ik vind het een geweldig instrument!

Interview door Nicholas Vandenbussche, met dank aan BLVRD.

 

ESINAM treedt op vrijdag 8 oktober op in het MaZ en nodigt oa. Makaya McCraven en Le Motel & ANTOINE DE SCHUYTER uit voor een avond vol muziek en beleving.

Meer info over ESINAM invites...