Dichter bij de dichter

De opzet is eigenlijk vrij simpel. Je sluit een auteur en muzikant op in een kamer en laat ze pas buiten als ze iets fantastisch ineen boksen. 

Dat deden we toch met MARIS en Astrid Haerens in het begin dit jaar. Een week lang brachten ze hier samen in KAAP | De Groenplaats door. Het resultaat? Een samenspel van woord en muziek dat ze voor het eerst brachten in Hear, Here! - de Luisterkamer. Het smaakte naar meer, dus een logische keuze voor AMOK!

Astrid Haerens toonde met haar eerste poëziebundel Oerhert hoe trauma zich hecht aan een lijf, hoe poëzie dat overschreden lichaam taal kan geven en hoe vanuit diepe pijn iets van hoop, troost en schoonheid kan ontstaan. MARIS is dan weer ongelooflijk sterk in het brengen van filmische muzikale mijmeringen, vergezichten en intimistische dromerijen. Met haar bedwelmende melodieën en hypnotiserende ritmes krijg je een boeiende compositie die ze kracht bij zet met haar wondermooie stem. 

Deze twee artiesten samen is dan ook een ervaring waar je spontaan kippenvel van krijgt, en nee - het was niet omdat we stiekem de thermostaat 2 graden lager instellen. 

Het duo MARIS-Astrid Haerens werd na een korte pauze afgelost door Mattias De Craene en Peter Verhelst. De twee kennen elkaar al langer en betraden al regelmatig samen het podium. De saxofoon van De Craene past dan ook wonderwel bij de teksten van Verhelst. We kraakten mee toen we de krak in Peter's stem hoorden. We voelden de koude rilling over onze rug bij de laatste noten van Mattias.

De Craene-Verhelst, een combinatie die wonderwel werkt. 

Prachtige scenografie, prachtige mensen - een AMOK avond waar we nog lang op zullen terugblikken.