Hans Depelchin, foto door Eva Donckers en WolfeWolfe, foto door Louise D'Eer

Spanriem - Hans Depelchin met muziek van WolfeWolfe

Praktisch

Het debuut van auteur Hans Depelchin aangevuld met de melancholische triphop van WolfeWolfe

Cric. Zittend in het open raam staart ze naar hem. Geen kushandje, geen laatste schreeuw. Ze ziet hem niet meer. Hij is herinnering. En de volgende dag is ook zij verdwenen.

Met zijn poëziedebuut brengt Hans Depelchin een ode aan de liefde, die aanzwelt, piekt en weer kantelt. Zijn gedichten trekken, duwen, naderen en vervagen, doen de lezer wankelen en naar adem happen.

Spanriem is een bundel over taal en intimiteit, in een landschap, een klimaat, dat nu eens het vuur oppookt en zich dan weer in ijskristallen op de wimpers afzet.

Een steeds extremer branden, vriezen, ontdooien.

Crac.

Hans Depelchin is schrijver, performer, verbeelder, verzinner en verzinnebeelder. Na tal van publicaties in literaire tijdschriften verscheen in 2020 bij Uitgeverij De Geus de woelige stadsroman Weekdier. Het is een boek over de oneindige zoektocht naar bevrijding, in een straat die dreigt te verdwijnen.

Op 7 juni verschijnt zijn debuutbundel Spanriem (Uitgeverij De Geus), die hij op zondag 12 juni in KAAP komt voorstellen. Tijmen Govaerts schiet met scherpe vragen en gaat in gesprek met de auteur.

De jonge Tijmen Govaerts is je zeker niet onbekend! Hij begon zijn Woordkunst-opleiding met de droom radiopresentator te worden. Dat mislukte echter grandioos en nu hij wordt voornamelijk gevraagd als acteur. Er volgden ontmoetingen met de broers Michiel (Poor Kids, Holiday) en Lukas Dhont (Girl). Een eerste hoofdrol speelde hij in Muidhond van Patrice Toye. Daarnaast werkte hij samen met o.a. Willy Vanderperre, Tom Lenaerts (Twee Zomers), Wouter Bouvijn (1985) en de de broers Dardenne (Tori & Lokita). Op theater was hij te zien in Angels in America van Olympique Dramatique. En dus nu ook zondag 12 juni in Oostende!

Aanvullend is er muziek van WolfeWolfe

WolfeWolfe is het Nederlandstalige project van Jonas Bruyneel (Uncle Wellington, momoyo) en Esther Coorevits (Jan Verstraeten, Galine, Oko Yono, Noemie Wolfs). 

WolfeWolfe betekent minimalistische, melancholische pop/triphop waarin poëzie en de bezwerende klarinet van Hadewych Van den Eynde centraal staan. 

Denk melancholische houtblazers en lome elektronica. Middernachttriphop op zondagmorgen.

 

Credits

Presentatie en interview
Tijmen Govaerts
WolfeWolfe
Jonas Bruyneel en Esther Coorevits
Met dank aan
Jacoba Casier, Uitgeverij De Geus, L&M Books en Boekhandel Corman